Atipik otizm, sosyal iletişimde bulunamama, etkileşime geçememe, uygun davranışların uygulanmasında gecikme, dilin kullanımında sapmalar gibi davranışlarda gecikme ve sapmaların yaşanmasına neden olan bir gelişimsel bozukluktur. Yaygın gelişimsel bozukluk (PDD-NOS) yaşayan çocuklar, belirgin bir tanı konulamasa bile birçok alanda gelişim bozukluğu gösterdiğinde bu rahatsızlık türü ile tanımlanırlar.

Atipik otizmde çocuk tam olarak tanısal ölçütleri karşılamayabilir, ancak bu rahatsızlıkta çocuk ayrıca otistik belirtiler de gösterebilir.

Yukarıda belirtilen davranış hallerinin hiçbiri tek başına bir anlam ifade etmez. Çocuk oyuna daldığında seslenseniz de size bakmayabilir ya da bazı çocuklarda geç konuşmaya başlama gözlenebilmektedir. Bunun için çocuklara hasta muamelesi yapılmamalıdır; bu davranışlar normaldir. Ancak bir bütünün parçaları gibi düşünürsek, yukarıdaki hallerin beş ya da altı tanesi bir çocukta görülüyorsa ve bu davranışlar süreklilik kazanmışsa ancak o zaman bir tanı konulabilir.

Otizmli çocuklarda pek fazla fiziksel bozulmalar görülmemektedir. Çok nadir durumlarda anne karnında yaşanan olumsuzluklar da kulakların fiziksel yapısında bir bozukluk görülebilir veya kişilerde sağ el ve sol elin aynı oranda kullanılması söz konusu olabilir.

Genellikle hayatlarını sosyal faaliyetlerini rutinler üzerine kurmuşlardır. Bu rahatsızlığı taşıyan kişiler etraflarındaki kişilere karşı yeteri kadar ilgi göstermezler veya etraflarındaki insanların sosyal konumlarını algılamada zorluk çeker ya da hiç algılayamazlar. Mesela annesinden ya da babasından isteyebileceği şeyleri öğretmeninden de çok rahatlıkla isteyebilirler. Toplum içinde uyum sağlamakta zorlanırlar. Konuşmalarda geçen esprileri, imaları anlamakta güçlük çekerek sosyal bozulmaların belirginleşmesine katkı sağlarlar.

Atipik otizmin temel sorunlarından biri dildeki geç gelişmedir. Bebeklikte 'baba', 'anne' gibi sözcükleri söyleme ve diğer çıkarılan 'ap', 'su' gibi sesleri söyleyemedikleri görülür. Konuşulan ve algılanan kelime sayısı yaşıtlarına göre geriden gelir. Bazen kelime sayısı tam olabilir ancak kelimeleri birleştirip anlamlı bir cümle kurmaları çok zordur; bu duruma 'murmuring' denilen anlamsız ses tekrarları eşlik edebilir. Bu rahatsızlığı taşıyan çocuklarda anlamlı cümle kurmaya başladıkları zamanlarda zamirler ve zaman uyumları arasındaki sorunlar belirgindir; 'ben' zamiri sıklıkla 'sen' ya da 'o' zamiri ile yer değiştirebilir. Örneğin, ekmek istediğinde, 'ekmek istiyorum' demek yerine 'sen ekmek istiyor' diyebilir. Bu durumdaki çocukların konuşmaya başlamasındaki en önemli etken erken özel eğitime başlanılmasıdır.

Tekrarlayıcı davranışlar, sürekli kendi etrafında dönme, hiç durmadan kafasını sallaması, el ve kollarda koordinesiz sürekli aynı hareketi yapma gibi davranışlar sergilenmektedir. Bu durum genellikle çocuk yalnız kaldığında, dikkatini bir şey çekmediğinde ya da oyalanacak bir şey bulamadığında aynı hareketleri tekrarlama hali belirginleşmektedir.

Atipik otizm çocuklarında duygusallık hali çok aşırıda ya da çok az da görülebilir.

Kişinin kendini yaralayıcı davranışlarda bulunması, saç çekme, kafa vurma, uyku ve beslenme sorunları sıklıkla karşılaşılan sorunlardır. Bunun yanı sıra çok fazla hareketlilik hali görülmektedir. Bu durum okul öncesi eğitim ve okul dönemindeki çocuğu olumsuz etkilediğinden, çocuğun sosyalleşmedeki çektiği sıkıntılar daha belirgin hale gelmektedir.

Bağışıklık sisteminin zayıf olmasından kaynaklı enfeksiyonlara karşı aşırı duyarlılık hali görülür. Bunun dışında otizme epilepsi eşlik edebilir; ancak epilepsi hastalığı otizmli olan her çocukta görülecek diye bir şey yoktur. Gaz sorunları ve bağırsak sıkıntıları da görülebilir.