Takıntı hastalığı, anksiyete benzeri bir rahatsızlık olup, insanları tekrarlayan düşünce ve davranış döngüsüne hapseden ciddi bir durumdur. Takıntı hastaları, kontrol edilemeyen, strese yol açan düşünce, korku veya görüntüler nedeniyle huzursuzluk yaşarlar. Bu durum karşısında kişi, bu davranışlarını bastırmaya çalışır. Kişi yaşadığı bu durumların mantıksız olduğunun farkındadır ancak kendilerini frenleyemezler. Hastalıkta zorlantı ve takıntı sürekli devam eder. Bu durum, kişinin günlük yaşamını olumsuz etkiler. Kişi, çoğu zaman günlük işlerinde aksaklık yaşamamak için aktivitelerine kısıtlama getirir. Örneğin, elini yıkamayı tekrarlamamak için bazı eşyalara dokunmamayı tercih eder. Bazı davranışlar ise alışkanlık haline gelir. Hastalık daha çok 20-40 yaşlarında başlar. Süreç dalgalanmalar şeklinde devam eder. Yaşanan sıkıntılar bazı dönemlerde sıklaşır, bazı dönemlerde ise hafif seyirli olur. Takıntı hastalığının temizlik hastalığından ayırt edilmesi gerekir. İkisi tamamen birbiri ile alakasız hastalıklardır. Temizlik hastalığında, hastalar bazı konularda çok titiz olsa da tekrarlayan davranışları yoktur.

Takıntı hastalığının bilindik belli bir nedeni yoktur. Farklı faktörlerin birleşmesi ile ortaya çıkan bir hastalık olduğu düşünülmektedir. Hastalığın genetik olarak ortaya çıktığı düşünülse de beynin bazı bölümlerinde fonksiyon bozukluğuna bağlı olarak geliştiği de bilinmektedir. Bu nedenle beyin hastalığı olarak değerlendirilir. Stres, aile içinde yaşanan sıkıntılar takıntı hastalığına yol açmaz. Fakat bu etkenler hastalığı tetikleyebilir.

Belli şikâyetler doğrultusunda doktora başvurulur. Hasta, psikolog ve psikiyatrist gibi alanlar tarafından değerlendirilerek tanı konulur. Tanıda yaşanan belirtilerin herhangi bir bedensel rahatsızlık ile alâkalı olup olmadığı araştırılmalıdır. Özellikle ileri yaşlarda ortaya çıkan takıntı hastalığı için bu ayrıntı önemlidir. Bazı psikolojik hastalıklar nedeniyle de bazen belli süre takıntı hastalığı yaşanabilir. Bu tür şeylerin de ayırt edilmesi gerekir. Fiziksel muayene, kan tahlilleri ve farklı tahlillerin yapılması ile tanı konulabilir.

Takıntı hastalığı teşhis edildikten sonra doktor uygun tedaviye gerektiği şekilde başlar. İlaç tedavisi ile bir arada bilişsel davranışçı tedavi uygulanır. Bu tedaviler ile hastada genelde iyileşme sağlanır. Psikiyatrik ve antiobsesif ilaçlar kullanılır. Kullanılan ilaçlar mutlaka doktor önerisi ile kullanılmalıdır. Kullanıldığı anda etkisini beklemek yanlış olur. Etkilerini görmek için bir süre beklenmesi gerekir. İlaç kullanımından sonra yaşanan şikâyetler bir müddet daha devamlılığını korur. Ancak belli bir süre sonra belirtiler hafiflemeye başlar.