Çocuk PsikolojisiÇocuk psikolojisi, çocuk yetiştirmeyi bir sanat olarak gören ebeveynler için büyük önem taşır. Çocuklar doğuştan şaheser değildir; tıpkı bir heykeltıraşın eseri gibi, onların karakteri de zaman, emek ve ayrıntılarla şekillenir. Çocuklarımız da bizim hamurumuzdur; onlara nasıl şekil vereceğimiz tamamen bizim elimizdedir. Ancak bu, tüm zamanımızı onlara adamak veya her istediklerini yerine getirmekle olmaz. Çocuklar doğuştan inatçı değildir. Birçok ebeveynin en büyük yanılgısı, sorunu çocuklarda görmeleri ve kendilerini sorgulamamalarıdır. Anne ve baba olmak, ayrı bir ruh halini temsil eder. Özellikle, ebeveynleriniz hayattaysa ve aynı zamanda kendi çocuğunuz varsa, bu durum karmaşık bir ruh hali yaratabilir. Bağırmak Hırçınlaşmayı GetirirÇocuklar, 2.5 yaşlarından itibaren bağımsızlaşmaya ve kendi kendilerine bir şeyler yapabildiklerini ebeveynlerine göstermeye başlarlar. Bu nedenle her soruya ve söylenene 'hayır' diye cevap vermeye başlarlar. Eğer onların bu gelişim sürecini bilirsek, onlara nasıl davranmamız gerektiğini de iyi belirleyebiliriz. Onları sadece çocuk oldukları için çocukça yaklaşımlar hak ettiklerini unutmamalıyız. 'Hayır' diyen bir çocuğa yüksek sesle bağıran bir ebeveynden, sadece istenilen yapılmadığında bağırılması gerektiğini öğrenir ve daha çok hırçınlaşabilirler. 'Hayır' Derken Alternatif SununÇocukların her istediğini yapmanız, çocuğunuza bir şey kazandırmaz, hatta çok fazla şey kaybettirebilir. Hoşnutsuz ve sorumsuz çocuklar yetiştirmiş olursunuz. Bu özelliklerinden vazgeçmeleri ve 'hayır' demelerini önlemek için onlara seçenekler sunabilirsiniz. Tutarsızlığa DikkatAyrıca söylediğimiz şeylerin gerçekçi ve uygulanabilir olmasına dikkat etmeliyiz. Söylediğimiz şeyleri kesinlikle uygulamaya geçirmeliyiz. Aksi halde, ne olacağını tahmin edebilirsiniz; hem yemeğini yemeyen hem de bilgisayarın başından kalkmayan bir çocuk düşünebilirsiniz. Onların yaptığı normaldir. İsteklerini yaptırmak amacıyla sınırları sonuna kadar zorlarlar ve yaptırdıklarını fark ederlerse dur durak bilmezler. Üzgün olduğunuz zaman kızgınlıkla söylediğiniz şeylerin, verdiğiniz cezaların sonucunu unutabilirsiniz. Ancak çocuklar unutmaz ve o tutarsızlığı yakaladılar mı bırakmazlar. Her şeyden önce, zaman zaman kendinize soruyor musunuz, 'ben iyi bir örnek olabildim mi' diye? Ona yanlış yaptığında üzüldüğünüzü söylemeniz, onun ne hissettiğini sormanız çok önemlidir ve empati kurmasını sağlar. Belki de bazen biz inatçı oluyoruzdur. Dışarı çıkmak amacıyla ısrar ederken, biz de çıkmasın diye 'hayır' deyip kestirip atıyoruzdur. Çocuğun odanıza kapıyı vurmadan girmesini istemiyorsanız, siz de kapıyı vurarak girmeli, ona saygı duyduğunuzu ve onun da hakları olabileceğini göstermelisiniz. Tüm bunların yanı sıra, çocuğa onaylamadığınız şeyi çok iyi açıklamalısınız. Çocuk, neden o davranışı yapmaması gerektiğini anlamalı ve kendi dünyasına yönelik yorumlayabilmelidir. Başkasına Şikayette BulunmayınÇocuklarınıza başkalarının yanında veya birileri olmadan negatif yakıştırmalar yapmanız çok risklidir. "Çocuğum çok yaramaz, ne desem boş. Dışarı çıkış diyorum yok, ders çalış diyorum boş. Öyle dağınık ki müdahale etmesem kendimi kaybedeceğim" gibi cümleler kullanmanız, çocukların bu nitelikleri onaylamasını sağlar ve değişimi önler. Ebeveynleri tarafından duyulmadığını ve anlaşılmadığını hisseden her birey, isteklerini duyurabilmek ve anlaşılmak amacıyla ya çok ağlar ya da çeşitli şekillerde saldırganlaşır ve kayıp vermeyi arzu eder. |
Çocuk psikolojisi üzerine bu yazıyı okuduğumda, ebeveynlik sürecinin ne kadar karmaşık olduğunu bir kez daha anladım. Gerçekten de çocuklarımızın karakterinin şekillenmesinde bizim tutum ve davranışlarımızın ne denli önemli olduğunu fark ediyorum. Özellikle hayır diyen bir çocuğa bağırmanın sonuçlarını düşünmek bile içimi burkuyor. Bu durumda, nasıl bir yaklaşım sergilememiz gerektiğini düşünmek, ebeveyn olarak benim için çok kritik. Alternatifler sunmanın önemini de vurgulamak gerek; bazen çocuklarımızın isteklerini yerine getirmek yerine, onlara seçenekler sunmanın ne kadar yapıcı olabileceğini deneyimledim. Ayrıca, tutarsız davranışların çocuklarda yarattığı etkiyi de gözlemlemek oldukça önemli. Ebeveyn olarak kendi tutumlarımızı sorgulamak, çocuklarımız için daha sağlıklı bir ortam yaratmamıza yardımcı olabilir. Son olarak, başkaları yanında çocuğumuza negatif yaklaşımlar sergilemenin zararlarını düşündüğümde, bu durumun onların özsaygısını nasıl etkileyebileceğini anlıyorum. Ebeveynlik, gerçekten de sürekli bir öğrenme süreci ve bu yazı, bu süreçte kendimi daha iyi değerlendirmem için bir fırsat sundu. Sizce de ebeveynlikte en zorlayıcı anlar hangileri?
Cevap yazÇocuk Psikolojisi Üzerine Düşünceler
İley, ebeveynlik sürecinin karmaşıklığını vurgulaman gerçekten önemli. Çocukların gelişiminde ebeveyn tutumunun etkisi yadsınamaz. Haklısın, hayır diyen bir çocuğa bağırmanın sonuçları çoğu zaman olumsuz olabiliyor. Bu noktada, sergilememiz gereken yaklaşım ve iletişim tarzı kesinlikle kritik bir öneme sahip.
Alternatifler Sunmanın Önemi
Alternatifler sunmanın, çocukların karar verme yeteneğini geliştirdiği ve onlara bağımsızlık kazandırdığı doğru. Bu sayede çocuklar, seçim yapmanın önemini anlarlar. Bu tür yaklaşımlar, yapıcı bir iletişim kurmanın yanı sıra çocukların kendilerini ifade etme becerilerini de destekler.
Tutarsız Davranışların Etkisi
Tutarsız davranışların çocuklar üzerindeki etkisini gözlemlemek, ebeveynlikte önemli bir ders. Kendi tutumlarımızı sorgulamak, çocuklarımızın sağlıklı bir ortamda büyümesine katkıda bulunabilir. Bu süreçte öz farkındalık geliştirmek, ebeveynlerin en büyük kazanımlarından biri.
Negatif Yaklaşımların Zararları
Çocuklarımıza başkaları yanındayken negatif yaklaşımlar sergilemenin, onların özsaygısını olumsuz etkileyebileceğini anlaman çok yerinde. Çocukların kendine güvenini pekiştirmek, onlara destek olmak için büyük bir sorumluluk taşıyoruz. Ebeveynlik, gerçekten de sürekli bir öğrenme süreci ve bu süreçte kendimizi değerlendirme fırsatları bulmak oldukça önemli.
En Zorlayıcı Anlar
Ebeveynlikte en zorlayıcı anlar genellikle sabır gerektiren durumlar ve çocukların sınırları zorladığı anlar oluyor. Çocukların duygusal patlamalarını yönetmek ve onlara uygun tepkiler verebilmek, çoğu ebeveyn için zorlu bir süreç. Bu tür durumlarla başa çıkmak için stratejiler geliştirmek ve destek almak, ebeveynlik yolculuğunda büyük fayda sağlayabilir.